van onze verslaggever Eric Molenaar
BERKHOUT -
Jack Kehoe stond op het punt de Britse Mary Jo Irving als zijn verloofde
aan zijn familie voor te stellen toen hij in 1941 sneuvelde. Zij is haar 'paddy'
nooit vergeten.
Haar brief die haar dochter gisteren voorlas tijdens de herdenking sprak boekdelen. ,,Onze liefde is tot mijn grote verdriet op tragische wijze afgebroken, maar onze herinneringen zijn voor altijd in onze harten. Iedereen die hem heeft gekend zal mijn lieve schat nooit vergeten.''
Mary Irving plaatst op Remembrance Day, 11 november, een houten herinneringskruisje bij het plaatselijke gedenkteken voor de Tweede Wereldoorlog. Haar dochter Sheila Hamilton deed dat gisteren op de plek waar Kehoes stoffelijk overschot rust. Even voordien had ze een krans gelegd, samen met Ted Cachart, voorzitter van de 49 Squadron Association.
Dat is de vereniging van het roemruchte squadron waartoe de in Berkhout neergestorte bommenwerper behoorde. Sheila heeft zich hierbij aangesloten toen ze twee jaar geleden namens haar moeder op zoek ging naar de laatste rustplaats van John. Daarvan was bij hen tot dan toe weinig meer bekend dan 'in Noord-Holland'. Bij toeval ontstond in juni contact met de Nederlandse stichting Dare, die in verband met de mogelijke berging van het toestel een zoektocht was begonnen naar familieleden van de vliegers.
De nu 83-jarige Mary Irving heeft na de oorlog haar leven weer opgepakt en is getrouwd met een zekere Wrighton, die haar zes kinderen schonk. Maar volgens Sheila was dat een goed, maar toch meer zakelijk getint huwelijk en is 'paddy', zoals ze Kehoe liefkozend noemde, nooit uit haar moeders gedachten weggeweest. ,,Ik aanbad hem, zei ze toen ik laatst op visite kwam.''
Mary schrijft inmiddels brieven met de zuster van John Kehoe, maar kon het emotioneel nog niet opbrengen bij de plechtigheid in Berkhout aanwezig te zijn. In de brief die haar dochter namens haar voorlas, schreef ze dat ze geluk had 'dat ze verliefd was geworden op een van de dappere jonge mensen die elke nacht voor bombardeermissies boven vijandelijk gebied het luchtruim kozen'. En dat ze hem altijd in haar herinnering zal houden 'met trots en genegenheid'.
Klik op de brief voor vergroting
Sheila toonde zich gisteren na de herdenking op het weiland onder de indruk. ,,Het ging beter dan ik durfde hopen.''
Ook is ze blij met de zorg die de inwoners van het dorp hebben besteed aan
de nagedachtenis van de vliegers, met het monument bij de kerk en het kruis
op het weiland.
Bron: Noordhollands Dagblad, 9 november 2006